Denken om te raken aan het vergoedingssysteem van de politiemensen op het terrein is voor het VSOA-Politie equivalent met een oorlogsverklaring

Een korpschef heeft zich in de pers geuit met opmerkingen betreffende het vergoedingssysteem waarvan hij – bijgetreden door de directeur generaal van het personeel – meent dat het niet meer bij te houden is.

Wij stellen vast dat hij eerst gebruik maakt van een mengeling van intellectuele oneerlijkheid bij verschillende elementen. Er bestaan wel degelijk een groot aantal vergoedingen en toelagen in het polititiestatuut… doch deze komen voor een groot deel uit het zogenaamd overgangsstatuut, zijnde het gedeelte van het statuut dat ingevoerd werd om, op het ogenblik van de hervorming, het samengaan van de verschillende politiekorpsen te bewerkstelligen, gedeelte van het statuut dat zal verdwijnen. Voor het overige verschilt de vergoeding – voor onregelmatige prestaties in niets met deze van de andere sectoren waar men nachtwerk buiten verricht en waarbij men zijn leven op het spel zet.

Wij stellen vast dat er een vergelijking is tussen de inkomsten gegenereerd door de onregelmatige prestaties (die een juiste compensatie zijn als men een niet te negeren gedeelte van zijn leven op de baan doorbrengt om de bevolking te dienen en waarbij men zijn leven op het spel zet). Men durft zelfs te beweren dat het verschil (voor zover dit er werkelijk is, dit zou een serieuze berekening verdienen) een tekort genereert aan kandidaturen voor de leidinggevende functies… daar waar men bij de selecties nog nooit zo veel kandidaten voor deze functies zag!

Wij stellen vooral vast dat men alsmaar meer naar buiten komt in de pers met de bedoeling het vergoedingssysteem in vraag te stellen. Dit heeft naar onze mening slechts een doel: besparen op de rug van de politiemensen op het terrein.

Het idee alleen al is voor ons onaanvaardbaar. Niet alleen omdat het juiste inkomsten zijn maar simpelweg omdat een dergelijk hypocriet objectief de dienstverlening aan de bevolking volledig benadeelt. Men moet vergeten te geloven dat een vermindering van de aan de politiemensen op het terrein verschuldigde vergoedingen zal zorgen voor meer politieaanwezigheid op het terrein.
Dit zal slechts weinig betekenen voor de 25 miljard die de toekomstige regering in 5 jaar dient te vinden. Men spreekt hier dus over een maatschappelijk debat: minder veiligheid om de budgetten te dichten? Wij betwijfelen dat de bevolking het eens is met de berekening op korte termijn van sommige van onze leiders.”