Auteur: admin

Brussel, 05/05/2008 – Persmededeling

VSOA POLITIE TREKT AAN DE ALARMBEL !!!

Het VSOA-Politie maakt zich meer en meer zorgen over het feit dat wanneer politiemensen overgaan tot de aanhouding en ter beschikkingstelling van individuen die zware misdrijven hebben gepleegd, deze zeer snel weer in vrijheid gesteld worden door het Parket. Tevens stellen wij, bij het nalezen van sommige vonnissen, te veel mildheid, ja zelfs vrijspraken vast ten opzichte van de daders van sommige zware gewelddelicten ten aanzien van politiemensen.

Wij stellen inderdaad vast dat sinds meerdere jaren de Parketten en zelfs de Justitie minder en minder coherente en adequate maatregelen treffen ten aanzien van zowel minderjarige als meerderjarige daders van laakbare en strafbare feiten. Het betreft ondermeer diefstallen, aanrandingen met geweld, slagen en verwondingen met wapens, dikwijls gepleegd in bende, ten aanzien van politiemensen en de burger in het algemeen, en die soms gepaard gaan met een arbeidsongeschiktheid.

De laatste maanden zijn in dit opzicht nogmaals heel leerrijk geweest! Na arrestatie van de daders door de Politie, vinden sommige magistraten met wachtdienst het, om diverse redenen, niet nodig om over te gaan tot de aanhouding van deze individuen, ondanks alle wettelijke middelen waarover zij beschikken. De voorbeelden zijn legio en de lijst helaas niet limitatief!

De magistraten doen hun beklag over het gebrek aan middelen en we kunnen hen begrijpen. Maar moet men daarom deze gevaarlijke en vaak in herhaling vallende individuen in vrijheid laten? Het is dan aan deze autoriteiten om de politieke beslissingsbevoegde personen te interpelleren.

Het VSOA-Politie bevestigt dat de huidige politiek van Justitie bij die daders, die zich dikwijls in staat van herhaling bevinden, een bepaald gevoel van straffeloosheid genereert, maar ook een gevoel van onveiligheid bij de burger! Inmiddels stellen de politiemensen op het terrein zich meer en meer vragen omtrent de wijze waarop zij verder de burger en goederen moeten beschermen indien de daders zich, enkele uren na hun arrestatie, opnieuw in vrijheid bevinden en zich tegenover hen provocerend en agressief gedragen. Of moet men gaan denken dat de gerechtelijke instanties zo ver gekomen zijn om zekere misdrijven – zie hierboven – die door IEDEREEN en ook door het Strafwetboek, als zwaarwichtig aanzien worden, te minimaliseren? Zou het bij sommigen kunnen gaan om miskenning van de politiediensten of gaat het eerder om onbekwaamheid?

Wanneer zullen sommigen begrijpen dat de aanranding op politiemensen een aanranding is op de maatschappij??? Wij zijn de mening toegedaan dat, indien voor zekere delinquenten, de gevangenis niet noodzakelijk het einde betekent, het belangrijk is om gevaarlijke individuen achter de tralies te zetten en te houden in het belang van de maatschappij en de veiligheid van onze politiemensen.

Gezien de huidige situatie zal het VSOA – Politie haar leden uitnodigen om ALLE feiten van zwaar geweld, gepleegd tijdens de uitoefening van het ambt, waarvan zij het slachtoffer werden, kenbaar te maken ten einde een databank op te starten en aldus de evolutie op gerechtelijk gebied te kunnen volgen. Desnoods zullen wij de tekorten en gebreken kenbaar maken aan het publiek.

Brussel, 30/04/2008

Met dank aan Patrick De Bruyn, Eric Roos en Meester Crispyn

Een oud verhaal wordt actueel.

Sommige leden zullen zich herinneren dat VSOA ooit de namen vroeg van personeelsleden van de gewezen rijkswacht, gewezen gemeentepolitie, alsook personeelsleden van pilootzones, welke werkzaam waren in een onderzoeksdienst of recherche van een rijkswachtbrigade, een gemeentepolitie of een pilootzone en dit in de periode 1/4/2001 tot de opstart van de politiezones.

Deze oproep was het gevolg van het feit dat de betrokkenen aanspraak konden maken op de recherchevergoeding zoals die thans bestaat in het statuut en dit voor de hierboven vermelde periode, ingevolge het feit dat de syndicaten daarover een akkoord hadden afgesloten met de overheid, vastgelegd in een protocol. Dit akkoord zou hebben moeten leiden tot een overgangsartikel in het Ministerieel Besluit gekend onder de naam “Dino”.

Wat bleek echter?

De tekst gepubliceerd in het staatsblad was gans anders dan deze vervat in het protocol en de personeelsleden waarover een akkoord bestond vielen uit de boot. In feite werden de vakbonden ferm bedrogen door de overheid, hetgeen niet zonder gevolgen kon blijven.

Onze afgevaardigde en gedupeerde Patrick De Bruyn diende met behulp van onze VSOA jurist hiervoor een verzoekschrift in bij de Raad van State. Tezelfdertijd startte VSOA-Politie een burgerlijke procedure voor alle gedupeerden waarvan wij de namen konden achterhalen.

De Raad van State sprak zich uit en erkende het feit dat de gepubliceerde tekst niet die was waarover een akkoord bestond en vernietigde het gepubliceerde artikel in kwestie.

Nu kwam het erop aan om alle gedupeerden in hun rechte te herstellen. VSOA-Politie bond de kat de bel aan op het onderhandelingscomité van 23 april 2008. In een vurig en juridisch goed onderbouwd pleidooi, werd geëist dat de overheid diende terug te komen met de onderhandelde tekst.

En zie……vandaag 30 april 2008 heeft de overheid onze eis ingewilligd. Dit betekent dus dat alle betrokkenen (alle gewezen rijkswachters, alle gewezen leden van de gemeentepolitie, alle personeelsleden tewerkgesteld in een pilootzone, die tewerkgesteld waren in een onderzoeksdienst van een rijkswachtbrigade, in een recherche- of onderzoeksdienst van een korps van gemeentepolitie of in een recherchedienst van een pilootzone) voor de periode 1/4/2001 tot de opstart van de politiezone, begunstigde zullen worden van de zogenaamde recherchevergoeding.

Onze volharding heeft voor wellicht enkele honderden gedupeerden vruchten afgeworpen. Zij zullen bekomen waarop zij ingevolge een protocol recht op hadden doch waarvan zij helaas onthouden werden ingevolge een intellectuele oneerlijkheid van jewelste vanwege de overheid.

Van zodra de tekst zal verschenen zijn in het Staatsblad (en uiteraard niet eerder) zal VSOA-Politie alle procedures beëindigen.

Ik dank in het bijzonder onze afgevaardigde Patrick De Bruyn die het lef had een procedure te beginnen bij de Raad van State. Ik dank tevens VSOA jurist Eric Roos voor de perfecte insteken die hij gaf en die het mogelijk maakte de overheid te overtuigen met steekhoudende juridische argumenten. En ik dank ten slotte onze advocaat Meester Crispyn die in deze een onmisbare steun verleende in de procedures.

Jan SCHONKEREN
Nationaal Voorzitter

Het Gemeenschappelijk Vakbondsfront voor de Politiediensten heeft op 30 april 2008 een evaluatie gemaakt van de stand van zaken m.b.t. tot haar sectoraal eisenbundel 2005-2008. Dit werd aan de overheid alsmede diverse politieke partijen overgemaakt begin 2008. De onderhandelingen werden opgestart op 13 februari. Op 14 maart heeft het Gemeenschappelijk Vakbondsfront kennis genomen van het standpunt van de overheid. Dit kwam noch meer noch minder neer op het feit dat de overheid terzake geen standpunt kon of wilde innemen.

De vakbonden hebben dan ter kennis gebracht dat zij wensten ontvangen te worden door de Eerste Minister en dit uiterlijk op 14 april 2008, bij ontstentenis waarvan zij zouden overgaan tot acties. Deze vraag werd nogmaals schriftelijk herhaald middels een brief verstuurd aan de Premier.

Vandaag stellen we vast dat we in feite terug naar af zijn gegaan. Het Gemeenschappelijk Vakbondsfront voelt zich alweer bedrogen door de overheid. Deze situatie is niet van aard om in een sfeer van vertrouwen te kunnen blijven verder werken.

Gelet op de houding van de overheid heeft het Gemeenschappelijk Vakbondsfront vandaag beslist over te gaan tot acties voor het voltallige personeel van de geïntegreerde politie. Deze acties worden vanaf vandaag voorbereid en kunnen allerhande vormen aannemen. Het is de wens van het Gemeenschappelijk Vakbondsfront om bij deze acties niet de bevolking te gijzelen, maar de overheid te raken waar dit het hardst mogelijk is.

Namens het gemeenschappelijke vakbondsfront,

Jan SCHONKEREN VSOA – Politie
Liliane LEMAUVAIS ACOD
Philip VANHAMME NSPV
André HENNAU ACV-OD