Met verbazing keken heel wat politieagenten naar het interview met de heer Hennart – ererechter en voormalig voorzitter van de Franstalige rechtbank van eerste aanleg in Brussel, afgelopen zondagavond op de Franstalige zender RTL TVi waar hij uitlatingen deed die volgens ons minachtend zijn voor ons beroep.
Vlak voor dit bewuste interview, dat door de politieagenten werd ervaren als spuwen in hun gezicht, gaf een zeer moedige collega de omstandigheden weer van de gewelddadige aanval op haar persoon een week geleden. Mr. Hennart was hiervan blijkbaar niet van op de hoogte. Toch zei ze dat haar aanvaller duidelijk schreeuwde en herhaalde: “Ik ben de man, niet jij” en “Ik zal je keel doorsnijden“. Aan de hand van deze gewelddadige uitlatingen kan men vermoeden dat de overtuigingen van dit individu te gevaarlijk zijn om hem verder in vrijheid te laten. Maar helaas is dit wat er gebeurd is. En gisteren nog, toen een andere aangevallen collega nog steeds in het ziekenhuis lag… werd zijn aanvaller vrijgelaten. Hoe vaak nog …
Ja meneer Hennart, al onze collega’s weten heel goed dat een vrijlating niet het einde is van een strafrechtelijke procedure… behalve bijvoorbeeld voor een transmigrant die in de anonimiteit verdwijnt zodra hij het politiecommissariaat verlaat, om wie weet wat te doen…
Nee meneer Hennart, de collega’s op het terrein zijn niet onvoldoende opgeleid; ze zijn niet voldoende ervaren; maar ze worden onvoldoende ondersteund door justitie, dit blijkt maar eens te meer, tenzij men dit uiteraard niet wil zien.
In 2013 bleek uit een onderzoek naar geweld tegen politieagenten dat het vertrouwen van de politie in justitie (in het algemeen) abnormaal laag was. In de bevraging die VSOA Politie in september lanceerde, zijn de resultaten wat betreft het vertrouwen nog rampzaliger. En deze uitlatingen van een ererechter vergroten alleen maar de (toch al aanzienlijke) kloof tussen politieagenten en justitie, maar ook versus magistraten.
Politieagenten willen de macht van de magistraten niet overnemen. Ze willen terecht dat er recht wordt gesproken wanneer dat nodig is. De maatschappij die zij verdedigen is de maatschappij waarin ook de magistraten leven… zelfs degenen die in de 19e eeuw zijn blijven steken.
