Categorie: Laatste nieuws

De drie motieven van de stakingsaanzegging waren de volgende:

1. We wensen dat de overheid haar standpunt heroverweegt en bevestigt dat politiepersoneel wel degelijk een prioritaire beroepscategorie is.
2. Vervolgens willen we een debat over hoe we onze collega’s adequaat kunnen uitrusten en over de timing voor het bereiken van adequate uitrusting.
3. Tot slot willen we de gebruiksmodaliteiten van de uitrusting bespreken.

Hieronder volgen de antwoorden die voor elk van deze motieven zijn geformuleerd:

1. De regering erkent in naam van de minister van Binnenlandse Zaken dat de politie een essentiële partner is in de strijd tegen Covid-19. In een ministerieel besluit staat deze erkenning duidelijk vermeld;
2. Als gevolg hiervan zijn werkgevers in onze sector inderdaad verplicht om hun personeel uit te rusten met persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM). De schaarste van deze beschermingsmiddelen is een ernstig probleem. Om het huidige tekort te verhelpen, rekening houdend met het feit dat een aantal politiezones proactief zijn geweest en PBM’s hebben verspreid, worden drie mogelijkheden overwogen: levering door de taskforce via het ministerie van Volksgezondheid; als dit niet voldoende is, zal de federale politie zelf PBM’s bestellen en zullen er openbare aanbestedingen worden uitgeschreven; tot slot, maar als alternatief en als het echt nodig is, zal de lancering van een eigen markt worden overwogen.
3. WIE (moet PBM’s dragen)? WANNEER (moet je deze PBM’s dragen)? en HOE (moet je ze dragen)? Er is hierover een risicoanalyse opgesteld en deze wordt na het onderhandelingscomité ter overleg voorgelegd op het hoog overlegcomité. De overheid weigert om personeelsleden systematisch met FFP2-maskers uit te rusten, maar zal dat wel doen met FFP1-maskers.

Op basis van het bovenstaande hebben de drie organisaties besloten om de overheid nog even tijd te geven (tot dinsdagnamiddag) en schorsen zij de stakingsaanzegging.

Vandaag is er een bijzondere vergadering van het HOC gehouden met als enig agendapunt een presentatie van Dr. Pardon van de Risk Management Group over de types van mondmaskers en hun gepast gebruik.
De presentatie van Dr. Pardon, en dus ook die van de overheid, kan worden samengevat als volgt: “Vanwege het gebrek aan beschermende uitrusting willen we het politiepersoneel niet erkennen als een essentiële categorie, en daarom een prioriteit voor dit soort uitrusting. ».
In vergelijking met onze verwachtingen is de conclusie van dit dringend HOC totaal onbevredigend. Geen enkele efficiënte/aanvaardbare oplossing werd door de overheid voorgesteld.
ACV OD, NSPV en VSOA Politie hebben dus een stakingsaanzegging ingediend.
Wij wensen dat de overheid haar standpunt heroverweegt en toegeeft dat politiepersoneel inderdaad een prioritaire beroepscategorie is.
Wij wensen vervolgens een debat over de manier waarop onze collega’s goed kunnen worden uitgerust en over de beoogde timing om tot een adequate uitrusting te komen.
Tot slot willen wij de modaliteiten voor het gebruik van deze uitrusting bespreken.
Omwille van de vele problemen bij de correcte toepassing van de nota CG-2020/1484 van 20/03/2020, zowel bij de federale als bij de lokale politie, heeft het gemeenschappelijk front besloten om:

1. Een identieke stakingsaanzegging in te dienen voor de lokale politiediensten als deze aanzegging op een niet bevredigende manier worden afgehandeld;
2. Een stakingsaanzegging in te dienen voor iedere aparte entiteit die bovenstaande nota niet respecteert.
   We herinneren de overheid aan de leeftijdspiramide binnen onze sector, wat betekent dat de gemiddelde leeftijd van het politiepersoneel in deze sector in het midden van de doelgroep ligt.
   Het is belangrijk om in gedachten te houden dat de vakorganisaties van onze sector op geen enkele manier het recht van een andere beroepsgroep op de essentiële elementen van bescherming willen ontnemen, maar het is duidelijk dat we de leden van het politiepersoneel moeten verdedigen die een zelfde essentieel onderdeel vormen van deze Covid-19 oorlog (dixit verschillende politieke verantwoordelijken).

Uiteindelijk zou naast de politieagenten die beschermd moeten worden, de hele bevolking iets beter beschermd zijn, omdat een politieagent tijdens de hele werkdag veel burgers tegenkomt, en wordt bij een gebrek aan een masker, een mogelijke verspreider van de ziekte.
Deze aanzegging beoogt alle personeelsleden van de FEDERALE POLITIE behalve voor degene waar er reeds een stakingsaanzegging voor loopt.
De staking zal aanvangen op 12/04/2020 om 00:01 uur en lopen tot 19/04/2020 om 23:59 uur.

Op aandringen van VSOA Politie heeft de minister van Binnenlandse Zaken een omzendbrief uitgevaardigd over de richtlijnen m.b.t. de genomen maatregelen ter bestrijding van het coronavirus. Onze communicatie over het zogenaamde “baronisme” was dus niet onterecht…

De nationaal coherente aanpak dient op een uniforme wijze vertaald te worden naar alle departementen binnen onze organisatie. De minister vestigt de aandacht op het dwingend karakter van de Taskforce, een orgaan dat voor de gehele geïntegreerde politie zorgt voor een eenduidig beleid, alsook voor een eenvormige, aan de huidige toestand aangepaste toepassing van alle regelgevende en reglementaire teksten met als doel een krachtdadige aanpak.

Hij vraagt dan ook een rigoureus en ongenuanceerde toepassing ervan binnen alle geledingen van de geïntegreerde politie.

Wij zijn dan ook verheugd en kunnen enkel maar hopen dat iedereen de richtlijnen van de Taskforce dan ook nauwgezet opvolgt.

De voorbije week zijn voor eenieder van ons hectisch geweest. En het ziet er bovendien naar uit dat deze moeilijke periode nog een tijd zal aanhouden. Veel collega’s geven het beste van zichzelf in vaak zeer moeilijke omstandigheden. Veel korpschefs en burgemeesters staan dan ook 100% achter hun personeel en voeren de richtlijnen vervat in de nota PLIF GPI COVID-19 – “Human resources en organisatie van het werk” van 19 maart 2020 correct uit.

Echter stellen wij na een week van hier en daar bemiddelend tussen te komen vast dat, hiervoor de diensten van de federale politie en van Binnenlandse Zaken lastig te moeten vallen, alsook sommige leidinggevenden proberen te overtuigen dat deze richtlijnen dienen uitgevoerd te worden, er nog steeds leidinggevenden en bestuurlijke overheden zijn die deze richtlijnen (deels) naast zich neerleggen. Van sommigen verwondert het ons zeker niet, wij kennen namelijk de pappenheimers. Het is in tijden van crisis dat men het talent van echt leiderschap herkent, en erkent.

Enkele klassieke reacties zijn dan ook: “de commissaris-generaal is mijn functionele meerdere niet; nota’s van een commissaris-generaal en een voorzitter van de vaste commissie van de lokale politie kan geen enkele verplichting inhouden voor een politiezone of eindverantwoordelijke van een dienst; richtlijnen zijn niet duidelijk, …”

Het is zo erg gesteld met het niet willen aanvaarden van richtlijnen vanuit het federaal niveau, dat zelfs een hoofdinspecteur van de federale politie het heeft aangedurfd om de nota van de commissaris-generaal in twijfel te trekken en als “onduidelijk” te bestempelen, waarbij hij zijn ondergeschikten het recht ontnam om hun verlof in te trekken.

Het “baronisme” is ook een ziekte die al geruime tijd sluimert binnen de volledige geïntegreerde politie en waar dringend paal en perk moet aan gesteld worden.

Het is erg gesteld dat richtlijnen van de minister van Binnenlandse Zaken, alsook deze van het CCGPI (coördinatiecomité van de geïntegreerde politie) na mandaat van de federale overheid en na het activeren van de federale fase, in twijfel worden getrokken. Mochten de richtlijnen al onduidelijk zijn, wat tot op heden absoluut niet het geval is, dan is de omzendbrief GPI 17 onverkort van toepassing, en dient men allereerst een verduidelijking te vragen aan ofwel de opsteller van de nota of de minister van Binnenlandse Zaken. Bovendien zijn statutaire regels die werden besproken op het hoog overlegcomité (in deze inclusief de goedkeuring van de VCLP), en zijn bevestigd, onverkort van toepassing op de volledige geïntegreerde politie.

Voor de geïntegreerde politie vragen wij dan ook aan de minister van Binnenlandse Zaken om de nodige initiatieven in plaats te stellen om minstens in tijden van crisis een structuur van “eenheid van gezag” in plaats te stellen. Deze structuur dient dan ook volledig onder de bevoegdheid te vallen van de minister van Binnenlandse Zaken, die uiteraard de bevoegde perso(n)o(e)n kan mandateren. In afwachting is een kordate reactie naar korpschefs die van slechte wil zijn gegrond.

Langs de andere kant vragen wij aan de diensten van de commissaris-generaal om binnen de federale politie eveneens kordaat te reageren.

Na meer dan een week allerhande situaties (proberen) recht te trekken, en de “spielerei” van sommigen meer dan beu te zijn, zullen wij als VSOA Politie vanaf nu kordater reageren om de rechten van de personeelsleden en de geldende richtlijnen te doen respecteren.

Wij danken de korpschefs en burgemeesters die zich 100% achter hun personeel scharen, alsook de richtlijnen vanuit het federale niveau onverkort toepassen. Maar…

Het klein gedeelte van leidinggevenden die weigeren de vigerende richtlijnen uit te voeren, en/of te weinig inspanning doen om het welzijn van het personeel te garanderen, mogen prompt een stakingsaanzegging verwachten.